หน้าหนังสือทั้งหมด

การดำรงชีวิตด้วยความไม่ประมาท
94
การดำรงชีวิตด้วยความไม่ประมาท
ธรระพี ประช บัณฑิต ต้องอบรมตน ๕๓ ความประมาทเป็นทางแห่งความตาย เป็นอันตรายต่อ การดำเนินชีวิตในวัฏสงสาร ตลอด ๔๕ พรรษาของพระบรม ศาสดาที่ทรงปฏิบัติพุทธกิจ สั่งสอนเหล่าเวไนยสัตว์ให้ได้บรรลุ ธรรม โดยไม่เห็น
ธรรมาแสดงให้เห็นถึงความสำคัญของการดำเนินชีวิตอย่างไม่ประมาท โดยยกพระธรรมจากพระบรมศาสดาที่สอนให้เห็นในทุกข์และโทษของการเกิด ทั้งยังแนะนำให้สั่งสมคุณงามความดีและสร้างสมาธิในใจเพื่อนำไปสู่การหลุดพ้นจากวั
การบวชและการตอบคำถามของพระราชา
96
การบวชและการตอบคำถามของพระราชา
ธรระพี ประช บัณฑิต ต้องอบรมตน ៩៥ ต้องยอมอนุญาตให้บวช ครั้นบวชแล้วก็ตั้งใจปฏิบัติตามพระ ธรรมวินัย อย่างเคร่งครัด มุ่งฝึกฝนใจให้หยุดนิ่ง ในที่สุดท่าน ก็ได้บรรลุธรรมเป็นพระอรหันต์ สมัยหนึ่ง พระราชาตรัสถา
การบวชของพระรัฐบาลเถระเกิดจากการตระหนักถึงธรรมชาติของโลกที่ไม่มีความยั่งยืน โดยพระองค์ถวายพระพรต่อพระราชาว่าความเข้าใจที่แท้จริงทำให้ต้องออกบวช เพื่อฝึกฝนจิตใจตามหลักธรรมวินัยอย่างเคร่งครัดและปฏิบัติต
การบวชและการพัฒนาคุณภาพชีวิต
98
การบวชและการพัฒนาคุณภาพชีวิต
ธรระพี ประช บัณฑิต ต้องอบรมตน ๕๗ จากเรื่องนี้ จะเห็นได้ว่า เป้าหมายการบวชที่แท้จริง คือ ทําอาสวกิเลสให้หมดสิ้น เพื่อจะได้หลุดพ้นจากทุกข์ทั้งปวง หากจะถามว่า บวชแล้วได้อะไรบ้าง พรรณนากันในระยะเวลาสั้นๆ
บทความนี้กล่าวถึงเป้าหมายและคุณค่าของการบวช ไม่เพียงแต่ช่วยให้หลุดพ้นจากทุกข์ แต่ยังพัฒนาคุณภาพชีวิตทั้งทางกาย วาจา และใจ การบวชทำให้ผู้ปฏิบัติได้เข้าถึงครูบาอาจารย์ที่ดี คือนำพาไปสู่การสั่งสมบุญและกา
ธรระพี ประช 30 ปี ที่รอคอย
168
ธรระพี ประช 30 ปี ที่รอคอย
ธรระพี ประช ๓๐ ปี ที่รอคอย ๑๖๗ ใจหยุดนิ่งอย่างสมบูรณ์แล้วเท่านั้น จึงจะเข้าใจได้แจ่มแจ้ง ปัจจุบันนี้แม้หลายท่านจะมีความเห็นแตกต่างกันเกี่ยวกับเรื่อง นิพพาน แต่ไม่ว่าจะมีความเข้าใจอย่างไร อายตนนิพพานซึ
บทความนี้พูดถึงการเข้าใจเกี่ยวกับพระนิพพานและการปฏิบัติธรรมเพื่อไปสู่การหยุดนิ่งของใจ ที่จะนำไปสู่การตระหนักรู้ในพระนิพพาน ตามที่พระมหาศิวะได้สอนพระภิกษุสามเณรจำนวนมากว่า ควรลงมือปฏิบัติและไม่เสียเวลา
การปฏิบัติธรรมเพื่อบรรลุเป็นพระอรหันต์
170
การปฏิบัติธรรมเพื่อบรรลุเป็นพระอรหันต์
ธรระพี ประช ๓๐ ปี ที่รอคอย ១៦៩ ตนเองได้ แล้วจะมีประโยชน์อะไร ท่านได้แต่สอนคนอื่น ไม่ได้ สอนตนเองเลย แม้ท่านจะแตกฉานในพระไตรปิฎก แต่ถ้าไม่นำ ความรู้ที่ศึกษามาปฏิบัติแล้ว ท่านก็จะไม่พ้นจากอบายภูมิแน่นอน
เนื้อหานี้บรรยายถึงการค้นหาความรู้และประสบการณ์ในการปฏิบัติธรรมของพระมหาเถระที่ต้องการบรรลุเป็นพระอรหันต์ ผ่านการทำสมาธิและเจริญภาวนา ทั้งนี้ ถึงแม้จะศึกษาและสอนพระไตรปิฎกมากมาย แต่การนำไปปฏิบัตินั้นเ
พากเพียรเพื่อพระนิพพาน
186
พากเพียรเพื่อพระนิพพาน
ธรระพี ประช พากเพียรเพื่อพระนิพพาน ១៨៥ ความบริสุทธิ์ อีกทั้งต้องมีความพากเพียรพยายามไม่ลดละ เพื่อทําความปรารถนานั้นให้สําเร็จ จนได้บรรลุมรรคผลนิพพาน ประสบความสำเร็จในชีวิต ทั้งยังสามารถเป็นกัลยาณมิตรช
เรื่องราวเกี่ยวกับความพากเพียรและความบริสุทธิ์เพื่อบรรลุพระนิพพาน ผ่านชีวิตของมหาอุบาสิกาที่มีศรัทธาต่อพระมหา มิตตเถระ ผู้ซึ่งได้รับการดูแลจากนางเสมือนเป็นลูกชายของตน การตั้งใจถวายอาหารที่ดีแก่พระเถระ
การบรรลุอรหัตผลของพระเถระ
188
การบรรลุอรหัตผลของพระเถระ
ธรระพี ประช พากเพียรเพื่อพระนิพพาน ๑๘๗ ทั้งปวง ในที่สุดท่านก็ได้บรรลุอรหัตผลในเวลาก่อนอาหารเช้า ของวันนั้นเอง เป็นพระขีณาสพหลุดพ้นแล้วจากกิเลสอาสวะ ได้เข้าถึงบรมสุข มีใจเบิกบาน เหมือนดอกบัวที่เบ่งบานใ
เนื้อเรื่องเกี่ยวกับการบรรลุอรหัตผลของพระเถระซึ่งเกิดขึ้นในช่วงเช้าก่อนอาหารเช้า หลังจากนั้นรุกขเทวาได้กล่าวนอบน้อมถึงท่าน พร้อมทั้งบรรยายถึงบุญคุณที่ท่านได้ทำให้กับผู้คนและสัตว์ที่อยู่รอบข้าง ท่านได้
การเข้าใจธรรมกายและการอยู่กับปัจจุบัน
210
การเข้าใจธรรมกายและการอยู่กับปัจจุบัน
ธรระพี ประช อยู่กับปัจจุบัน ธรรม ២០៩ พระธรรมกาย เป็นกายตรัสรู้ธรรมของมนุษย์ทุกๆ คน เราจะรู้แจ้งเห็นแจ้งแทงตลอด ในธรรมทั้งหลายทั้งปวง ก็ต้อง อาศัยธรรมกายนี้ เพราะว่าเป็นกายที่เต็มเปี่ยมไปด้วยสติ ปัญญา
บทความนี้พูดถึงธรรมกายซึ่งเป็นกายตรัสรู้ที่สำคัญสำหรับมนุษย์ทุกคน โดยกล่าวว่าการเข้าถึงธรรมกายจะต้องอาศัยใจที่หยุดนิ่งเท่านั้น การอยู่กับปัจจุบันนั้นมีความสำคัญ เพราะอดีตเป็นเรื่องที่ผ่านไปแล้วและอนาค
การเจริญสมาธิภาวนาเพื่อการข้ามพ้นวัฏฏะ
238
การเจริญสมาธิภาวนาเพื่อการข้ามพ้นวัฏฏะ
ธรระพี ประช ผู้ข้ามพ้นวัฏฏะ ๒๓๗ การเจริญสมาธิภาวนาเป็นสิ่งที่ดีงาม เป็นความดีอันยิ่ง และเป็นสิ่งที่สําคัญที่สุดของการเกิดมาเป็นมนุษย์ โดยหมั่น ฝึกฝนอบรม กาย วาจา ใจ ของเราให้สะอาดบริสุทธิ์อยู่เสมอ การ
การเจริญสมาธิภาวนาเป็นวิธีที่ช่วยให้มนุษย์เข้าถึงความดีและความบริสุทธิ์ การปฏิบัติตามคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ช่วยให้เราดำเนินชีวิตด้วยความไม่ประมาท ท่ามกลางความทุกข์ที่เป็นพื้นฐานของชีวิต การดับทุ
กุศโลบายให้พ้นโลก
272
กุศโลบายให้พ้นโลก
ธรระพี ประช กุศโลบายให้พ้นโลก โลกคือหมู่สัตว์นี้เป็นที่อยู่อาศัยชั่วคราว บรรดาสรรพสัตว์ ทั้งหลายที่อาศัยอยู่ในโลกใบนี้ ล้วนแต่มีทุกข์ด้วยกันหมด ทั้งสิ้น เพราะชีวิตในภพทั้งสามนี้เป็นทุกข์ ภพสามเป็นเหมื
โลกที่เราผ่านอยู่นี้เป็นเขตที่มีทุกข์ทั้งมวล เช่นคุกขนาดใหญ่ ที่กักขังสัตว์โลกไว้ ต้องมีบุญบารมีเพียงพอเพื่อออกจากคุกนี้ โดยการสร้างบารมีและแสวงหาความจริงของชีวิต ผู้ที่รู้ทางสวรรค์ต้องปฏิบัติตามหลักค
กุศโลบายให้พ้นโลก
274
กุศโลบายให้พ้นโลก
ธรระพี ประช กุศโลบายให้พ้นโลก ๒๗๓ ข้าพระพุทธเจ้าอยากจะฟังพระดำรัสของพระองค์ เมื่อ ข้าพระพุทธเจ้าได้ฟังพระดำรัสของพระองค์แล้ว จะใส่ใจศึกษา ข้อปฏิบัติ ซึ่งเป็นเครื่องดับกิเลสในตน” พระบรมศาสดาทรงมีพระเมต
ในบทนี้มีการสนทนาระหว่างโธตกมาณพและพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เกี่ยวกับการฟังธรรมและการปฏิบัติที่สามารถช่วยดับกิเลส พระพุทธเจ้าทรงสอนว่า การมีปัญญาและความเพียรเป็นสิ่งสำคัญ ทุกคนสามารถข้ามห้วงทะเลใหญ่แห่งควา
กุศโลบายให้พ้นโลก
276
กุศโลบายให้พ้นโลก
ธรระพี ประช กุศโลบายให้พ้นโลก ๒๗๕ ทรมานในสังสารวัฏ ต้องละความอยากให้ได้ก่อน เพราะความ อยากเป็นสาเหตุของความทุกข์ ไม่ว่าจะอยากได้ อยากมี อยากเป็น ต้องทิ้งไปให้หมด ให้ใจเกลี้ยงเกลา สะอาดบริสุทธิ์ แล้วมุ
เนื้อหาเกี่ยวกับแนวทางการพ้นทุกข์ในสังสารวัฏ โดยย้ำถึงความสำคัญของการทำใจให้สะอาดบริสุทธิ์ เพื่อหลีกเลี่ยงจากความอยากและกิเลสอาสวะการทำใจให้ใสจะช่วยให้ทุกคนสามารถแก้ไขปัญหาทั้งหลายได้ ผ่านการนึกถึงบุญ
ยอมรับความจริงในชีวิต
315
ยอมรับความจริงในชีวิต
ธรรมะ ประช ยอมรับความจริงกันดีกว่า ๓๑๔ ทุกคนที่เกิดมาในสังสารวัฏต่างต้องเผชิญกับมรสุมชีวิต ที่เหมือนกัน คือ ความแก่ ความเจ็บและความตาย ทุกชีวิตถูก จำกัดด้วยกาลเวลา แต่ละคนมีเวลาแห่งชีวิตไม่เท่ากัน บ้า
ข้อความนี้พูดถึงความจริงของชีวิตที่ทุกคนต้องเผชิญ เช่น ความแก่ ความเจ็บ และความตาย ผู้เขียนย้ำให้เราตระหนักถึงความไม่ประมาทในการใช้ชีวิตให้เต็มที่ เพื่อสร้างบารมีและหลีกเลี่ยงการเกิดและตายอีกต่อไป โดย
ความจริงของชีวิตและการรับมือกับความสูญเสีย
316
ความจริงของชีวิตและการรับมือกับความสูญเสีย
ธรระพี ประช ยอมรับความจริงกันดีกว่า ๓๑๕ ขาดสติ ความคิด คําพูดและการกระทำก็วิปริตไปหมด กว่าจะรู้ ตัวอีกครั้ง ก็ตอนที่สร่างเมาแล้ว ซึ่งขณะเมา ก็ไม่รู้ว่าไปทำผิด พลาดอะไรไว้บ้าง ต้องมาตามแก้ไขภายหลัง คนท
ในเนื้อเรื่องนี้กล่าวถึงการที่ผู้คนมักลืมตัวเมื่ออยู่ในสภาพมึนเมาหรือหลงผิดจนทำให้ต้องพบกับผลกระทบในภายหลัง การไม่เชื่อในบาปบุญคุณโทษอาจนำไปสู่ความทุกข์ทรมาน โดยเฉพาะเมื่อเกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝัน เช่น ก
พระโพธิสัตว์และพระราชา
317
พระโพธิสัตว์และพระราชา
ธรรมะ ประช ยอมรับความจริงกันดีกว่า ๓๑๖ ด้วยความรักที่ไม่มีวันเสื่อมคลาย ทำให้พระราชาอดพระ กระยาหารบรรทมกันแสงรำพึงรำพันถึงพระนางทั้งวันทั้งคืนนาน ถึง ๗ วัน ในวันที่ ๗ พระโพธิสัตว์เป็นดาบสทรงอภิญญา อาศ
ในเรื่องนี้ พระราชาต้องทนทุกข์กับการสิ้นชีวิตของพระมเหสี ทรงไม่สามารถปล่อยวางความทุกข์ได้ จนกระทั่งพระโพธิสัตว์ ผู้มีอภิญญา ได้เห็นเหตุการณ์และตัดสินใจเข้ามาช่วยนำทางไปสู่การหายโศกเศร้าโดยการเชิญพระรา
การยอมรับความจริงในความรักและการพลัดพราก
320
การยอมรับความจริงในความรักและการพลัดพราก
ธรระพี ประช ยอมรับความจริงกันดีกว่า ๓๑๙ ความรักและความพลัดพรากอีกต่อไป เห็นไหมว่า ภพชาติที่มาเป็นก๋าแพงกั้นนั้น ถึงแม้จะ ระลึกชาติได้ก็ตาม ความรักที่เคยมี กลับต้องจืดจางไป เมื่อเกิด ในภพใหม่ ย่อมต้องเ
เนื้อหาเกี่ยวกับความรักและความพลัดพรากที่เกิดจากการเกิดในภพชาติใหม่ แม้ว่าจะมีความรักในอดีต แต่เมื่อเกิดใหม่ ความรักนั้นอาจจืดจางได้ การเรียนรู้กฎระเบียบของชีวิตในภพใหม่เป็นสิ่งสำคัญ ต้องรู้จักยอมรับค
พระรัตนตรัยและการพึ่งพิงในชีวิต
323
พระรัตนตรัยและการพึ่งพิงในชีวิต
ธรรมะ ประช ผู้มีปัญญาย่อมไม่โศก ๓๒๒ พุทธรัตนะ ธรรมรัตนะ สังฆรัตนะ ๓ อย่างนี้เท่านั้น ที่เราต้องยืดเป็นสรณะ เป็นที่พึ่งอันเกษม เมื่อเราประสบทุกข์ เราก็พึ่งท่านได้ ฟังแล้วก็จะมีแต่ความสุข สดชื่นเบิกบาน
พระรัตนตรัย ซึ่งประกอบไปด้วยพุทธรัตนะ ธรรมรัตนะ และสังฆรัตนะ เป็นที่พึ่งที่แท้จริงสำหรับมนุษย์ทุกคนไม่ว่าจะเป็นชาติไหน เมื่อเราเผชิญกับทุกข์ เราสามารถพึ่งพาทั้งสามอย่างนี้เพื่อให้เกิดความสุขและปัญญา ก
การเจริญมรณานุสติในธรรมะ
325
การเจริญมรณานุสติในธรรมะ
ธรรมะ ประช ผู้มีปัญญาย่อมไม่โศก ๓๒๔ ให้มาช่วย พ่อได้วิ่งมาดู แต่ไม่รู้ว่าจะช่วยอย่างไร เพราะพิษงูได้ แผ่ซ่านเข้าไปในร่างกายอย่างรวดเร็ว พราหมณ์เห็นว่าลูกชาย คงไม่รอดแน่แล้ว จึงบอกให้ตั้งสติไว้ให้ดี พร
เนื้อหาพูดถึงการเจริญมรณานุสติของพระบรมโพธิสัตว์เมื่อเผชิญกับความตายจากพิษงู โดยเขาไม่แสดงความเศร้าโศกหรือทุรนทุราย เป็นการแสดงถึงการมีปัญญาและสงบในจิตใจ ซึ่งทำให้เขาไปบังเกิดในสุคติโลกสวรรค์ และเป็นท
ความเศร้าโศกและการปล่อยวางในธรรมะ
327
ความเศร้าโศกและการปล่อยวางในธรรมะ
ธรรมะ ประช ผู้มีปัญญาย่อมไม่โศก ๓๒๖ มีวรรณะไม่ผ่องใส ร้องไห้ไปก็ไม่ช่วยทำให้อะไรดีขึ้น หมู่ญาติมิตร และเพื่อนของดิฉัน ก็จะไม่สบายใจตามไปด้วย ในขณะที่พี่ชาย ของดิฉันถูกเผาอยู่ เขายังไม่รู้สึกถึงความโศก
ในขณะที่รู้สึกถึงความสูญเสีย ท้าวสักกะถามภรรยาว่าทำไมเธอไม่ร้องไห้เมื่อสามีของเธอได้เสียชีวิต เธอแสดงให้เห็นว่าความเศร้าโศกเปรียบเสมือนเด็กที่ร้องไห้เพื่อสิ่งที่ไม่มีวันได้มา การที่เธอไม่แสดงความเศร้า
ปัญญาและการหลุดพ้นจากทุกข์
329
ปัญญาและการหลุดพ้นจากทุกข์
ธรรมะ ประช ผู้มีปัญญาย่อมไม่โศก ๓๒๘ เพราะฉะนั้น ผู้มีปัญญาย่อมไม่เศร้าโศก เมื่อความทุกข์ เกิดขึ้นก็สามารถใช้ปัญญาพิจารณาโดยแยบคาย เพื่อให้หลุด พ้นจากทุกข์นั้นไปได้ และสามารถแสวงหาประโยชน์จากการ สูญเสี
ผู้มีปัญญามักไม่เศร้าโศกเมื่อต้องเผชิญกับทุกข์ โดยสามารถใช้ปัญญาวิเคราะห์และพิจารณาเพื่อแสวงหาประโยชน์จากสถานการณ์ การเรียนรู้จากการสูญเสียช่วยให้เกิดความไม่ประมาทในการดำเนินชีวิต การบริสุทธิ์กาย วาจา